Dönüşüm!

Enteresan bir şekilde her bir araya gelme olayı ayrı bir çember hikayesine dönüşüyor bence. Her konuşma ya da her buluşmada hem birbirimize çarptığımız hem de aynı mevzuları yaşayıp birlikte dönüştüğümüz anlar oluyor. Herkes kendi hikayesini yaratıyor fakat bir araya geldiğimizde de kocaman bir çemberde aynı yaratımın içinde buluveriyoruz kendimizi. Bu muazzam bir buluşma bence. Inci kolyenin taneleri gibi her biri, birbirine bağlı. Aynı hikâyede nasıl bu kadar mükemmel bir uyum içinde buluşabiliyoruz?

Ataistler bunu da açıklasın bence:)

Ilahi bir güç var buna çok eminim ve teslim olduğum anda tüm kapılar benim için açılıyor. Bunu deneyimleyerek keyif almaya bakıyorum. Daha ne kapılar açılacak çok merak ediyorum. Otokontrolü çok sağlam ve kendini çok sıkan biriyken şimdi rahatlığı ve kolay yolu tercih ediyorum. Yer yer diğer yönüm zorluyo ama akışta kalmanın hissiyle işlerimi yapmaya çalışıyorum. Mükemmel bir his...

Bu yaratımın içinde, tüm hikayelerin birbirine çarptığı ya da birbirine karıştığı bir yaşamdan bahsediyorum. Genel pencereye baktığımda da tüylerim diken diken oluyor. Her şey olağanüstü.

Yaşadığım her şeye bin şükür.

Sevgiyle